NecromanceR
New member
“Tek Pazar, hem AB'nin hem de dünyanın daha küçük, daha basit ve daha az entegre olduğu bir dönemin ürünüdür.” Jacques Delors, 1985 yılında bu devrimci fikri tasarlayıp sunduğunda, AB yoktu, günümüzün önemli oyuncularının çoğu henüz sahneye çıkmamıştı, Almanya ikiye bölünmüştü ve SSCB sadece büyük bir tehdit değil aynı zamanda büyük bir alternatifti. . 40 yıl önce Çin ve Hindistan birlikte dünya ekonomisinin yüzde 5'inden azını oluşturuyordu ve kimse BRICS'i düşünmüyordu. O dönemde Tek Pazar, “ticaret engellerini kaldırarak, adil rekabeti garanti ederek ve Üye Devletler arasında işbirliği ve dayanışmayı teşvik ederek” entegrasyonu güçlendirmek için geldi. Malların, hizmetlerin, insanların ve sermayenin serbest dolaşımını kolaylaştırarak rekabet gücünü artırdı, ancak bugün bu dünya artık yok ve bu değerler artık yeterli değil.
AB kalıyor başıboş Tasarruflar inanılmaz bir hızla Atlantik'in diğer yakasına gidiyor (yılda 300.000 milyona kadar) ve şirketlerimizi satın almak için geri dönüyor. Asya'ya gidiyor ve altyapıyı kontrol etmek için geri geliyor. Kıtadaki herkes bunu biliyor ama hiçbir tepki yok. Tek pazar sadece teknik bir faktör olamaz, kararların alındığı masada yer almak isteyen bir Avrupa için jeopolitik bir katalizör olmalıdır. Bu fikirler ve bu sözler, Avrupa hükümetleri tarafından eski İtalya Başbakanı Enrico Letta'ya sipariş edilen ve bu perşembe günü liderler tarafından Avrupa Konseyi'nde sunulacak ve tartışılacak olan, uzun zamandır beklenen Letta Raporu'nun merkezinde yer alıyor.
Taslağına bu gazetenin erişebildiği belge ne ilk ne de son olacak ancak temel bir mesaj taşıyor: “Bu daha büyük dünya için, güçlü bir siyasi kararlılığa ihtiyacımız var. yeni bir çerçeve Dinamik ve etkili bir Avrupa sanayi politikasını desteklerken aynı zamanda temel özgürlükleri de koruyabilmelidir. Bu iddialı hedeflere ulaşmak için hıza, ölçeğe ve her şeyden önce yeterli finansal kaynaklara ihtiyacımız var” diyor Letta. Daha fazla ve daha büyük şirketler, daha az idari yük, daha az gereksiz bürokrasi, vergi orantılılığı, daha fazla finansman, daha fazla entegrasyon, uyumlaştırma, daha fazla ara bağlantı, gerçek bir sermaye piyasası ve parçalanma ile düzenleyici, mali ve bölgesel asimetrilerin sona ermesi.
“Komisyon, kurumsal vergilendirme ve bürokrasinin basitleştirilmesi ve azaltılması alanında önemli ilerleme kaydetti. Tarafından sunulan teklifler Başkan von der Leyen Gelecek yıllarda mutlak bir öncelik olarak takip edilmesi gereken önemli bir taahhüdü temsil ediyorlar. Pusula yeni tek pazar özellikle düzenleyici çerçeve bağlamında orantılılık ve yetki devrinin hayati önemini vurgulamalıdır” diyor.
TEMEL SİYASİ DÜŞÜR
14 yıl önce Mario Monti Reformist fikirlerini “tek pazar için yeni bir strateji. Avrupa ekonomisine ve topluluğuna hizmet etmek” başlıklı bir raporda sundu ve Temmuz ayında olması bekleniyor Mari Draghi aynısını başka biriyle yapın. Bu nedenle Letta'nın 65 şehri ziyaret edip 400 toplantıya liderlik etmesinin ardından asıl hedefi, tartışmanın görmezden gelinmesini önlemek için bir “an”, bir dürtü yaratmak. Devletler, kriz zamanlarında bile, özellikle derin iseler, değişime, dönüşüme her zaman isteksizdirler. Ama hastalık çok açık, teşhis yazılı, tarifler derinlik, siyasi irade ve cesaret içeriyor. çok geç olmadan.
Durdurulmazsa nihai uzunluğu 100 sayfayı geçebilecek olan raporun siyasi girişi büyük sorunu özetliyor: “AB, küçülen ve yaşlanan bir nüfusla karşı karşıya. Diğer bölgelerde görülen büyümenin aksine, AB'nin doğum oranı Avrupa Birliği içinde endişe verici derecede azalıyor (…). Üstelik Asya ekonomileri dikkate alınmaksızın bile Tek Pazar ABD pazarının gerisinde kalıyor. 1993 yılında iki ekonomik alan karşılaştırılabilir büyüklükteydi. Ancak bu sırada Kişi başına GSYİH ABD'de 1993 ile 2022 arasında neredeyse %60 arttı, Avrupa'da ise artış %30'dan azdı” diye yakınıyor belgede.
Biçim ve özde bir sarsıntıya ihtiyaç var. Tek Pazar tasarlandığında, “işletmeleri ve düzenlemeleri ulusal sınırların ötesine geçemeyecek kadar stratejik olduğu düşünülen” üç sektör entegrasyon sürecinin dışında bırakıldı: finans, elektronik iletişim ve enerji“, diye sitem ediyor Letta. Daha sonra bu alanlar üzerinde iç kontrole öncelik vermenin stratejik çıkarlara daha iyi hizmet edeceğini düşündüler, ancak “başlangıçta ulusal endüstrileri korumak için tasarlanan ulusal pazarlar, artık küresel rekabetin ve stratejik rekabetin hakim olduğu sektörlerde büyüme ve yenilik üzerinde büyük bir fren teşkil ediyor.” değerlendirmeler Avrupa düzeyine hızlı bir geçişi gerektirmektedir. Tek Pazarın asıl çerçevesi içinde bile bir revizyona ihtiyacı var: özellikle AB içindeki hizmetlerin sağlanmasında sorunlarla karşılaşılmaya devam ediliyor engeller Raporda, Tek Pazarın tüm potansiyelini ortaya çıkarmak için bu sorunun ele alınması ve ortadan kaldırılması gerektiği belirtiliyor.
DEVLET YARDIMI İKİLEMİ
Hedeflerinde fazla ileri gidemeyeceğini bilen eski İtalya başbakanı böyle bir tavsiyede bulunamaz. Eurobondlar ya da daha fazla ortak borç, çünkü bu en tutumlu ülkelerin kapanmasına neden olur, adımlarınızı ölçün. Ancak mali gücü fazla olan ve mali gücü az olan ortaklar arasındaki farkların belirginleştiği ve risklerin arttığı göz ardı edilemez. parçalanma piyasayı tehdit ediyor. Başka bir deyişle: devlet yardımı pandemi ve sonrasındaki krizler sırasında yararlı oldu, ancak Almanya ile zenginler ve geri kalanlar arasında acımasız dengesizlikler yarattı. “Bu ikilemin üstesinden gelmenin bir yolu, ulusal düzeyde devlet yardımının daha katı bir şekilde uygulanması ile AB düzeyinde mali desteğin kademeli olarak genişletilmesi arasında bir denge kurmak olabilir. Özellikle, Üye Devletlerin fon tahsis etmesini gerektiren bir devlet yardımı katkı mekanizması hayal edebiliriz. Pan-Avrupa girişimlerini ve yatırımlarını finanse etmek için ulusal finansmanlarının bir kısmı”, bu hafta tartışılacak belgede öneriliyor.
Letta, metninde, bu belgenin hazırlanmasında oldukça aktif olan İspanyol CEOE gibi, iç pazarın derinleştirilmesinin rekabet edebilirlik veya rekabet hakkında konuşmak için gerekli olduğunu savunan ticari kuruluşların birçok şikayet ve önerisine yer veriyor. stratejik özerklik açık. Bu sadece kalıcı engellerin ortadan kaldırılmasıyla ilgili değil, aynı zamanda şirketlerin (özellikle KOBİ'lerin) tek pazardan tam olarak yararlanmasına izin vermeyen caydırıcı önlemlerden kaçınmakla da ilgilidir. Ve uygulamayı geliştirmek için, çünkü kağıt üzerindeki kurallar bir şeydir, şirketler ve vatandaşlar için günlük kurallar ise başka bir şeydir. Direktiflerin iç hukuka aktarılmaması nedeniyle ihlallerde ön sıralarda yer alan İspanya da buna harika bir örnek.
Bu nedenle, örneğin muazzam bir basitleştirmeye ek olarak, şirketlere “bir Avrupa Ticaret Kanunu” olarak bilinen şeyi sağlayacak bir Avrupa Ticaret Kanunu'nu savunuyor. 28 numaralı rejim Tek Pazar içerisinde faaliyet göstermek”, “27 ulusal düzenlemenin mevcut karmaşasını doğrudan ele alacak ve bunların üstesinden gelecek, Tek Pazar'ın tüm potansiyelini ortaya çıkarmak için önemli bir araç görevi görecek” serbest dolaşım AB içinde. “Elbette, eğer bu sorunlar çözülmezse, sanayisizleşme riski kıta gerçek bir tehdit haline geliyor. Mevcut küresel bağlamda Avrupa, üretim lideri rolünü başkalarına bırakamaz ve bırakmamalıdır. Yüzyılın başında ve takip eden on yılın büyük bölümünde değişimin uygulanabilir ve hatta faydalı bir seçenek olduğu düşünülüyordu. Ancak artık durumun böyle olmadığı açıkça görülüyor” diye uyarıyor Letta.
Yeni Tek Pazarın ana hedeflerinden biri, Avrupa'nın endüstriyel kapasitesini yeşil ve dijital geçiş hedefleriyle uyumlu hale getirmek olmalıdır. Bu çabada Tek Pazarın temel bir rol oynayabileceğini ve oynaması gerektiğini ileri sürüyor. “İlk öncelik şu olmalı özel sermayeyi harekete geçirmekAB'nin en geride olduğu alan olduğundan, daha kapsayıcı ve verimli bir mali çerçevenin temellerini atan çok önemli bir adımdır. Avrupa Birliği, ağırlıklı olarak nakit ve mevduat olmak üzere 33 trilyon Euro'luk şaşırtıcı bir özel tasarrufa ev sahipliği yapıyor. Ancak bu zenginlik AB'nin stratejik ihtiyaçlarını karşılamak için tam anlamıyla kullanılamıyor. Endişe verici bir eğilim yıllık sapmanın yaklaşık 300.000 milyon euro Mali piyasalarımızın parçalanması nedeniyle Avrupalı ailelerin yurtdışındaki AB piyasalarındaki tasarrufları, özellikle de ABD ekonomisine aktarılıyor” diye aşağıda detaylandırıyor.
TASARRUF VE YATIRIM BİRLİĞİ
Bu olgu, AB'nin ekonomik varlıklarının kullanımındaki verimsizliği vurgulamaktadır. Bu bağlamda Rapor önemli bir dönüşüm çağrısında bulunuyor: Henüz tamamlanmamış olan Sermaye Piyasası Birliği'nden geliştirilen Tasarruf ve Yatırım Birliği'nin oluşturulması. “Tasarruf ve Yatırım Birliği, finansal hizmetleri Tek Pazar'a tam olarak entegre ederek, yalnızca Avrupa'nın özel tasarruflarını AB içinde korumayı değil, aynı zamanda yurt dışından ek kaynaklar çekmeyi de hedefliyor” diye söz veriyor.
Letta, Tek Pazar'ın derin sınırlamalarını ve çelişkilerini göstermek için demiryolu örneğini kullanıyor: neredeyse hızlı trenle seyahat etmek imkansız Paris-Brüksel-Amsterdam ekseni hariç Avrupa başkentleri arasında. Bizimki gibi küçük ve yoğun nüfuslu, aynı zamanda çevresel sürdürülebilirliği de tercih etmiş bir kıtada trenle seyahat etmenin mümkün olması doğaldır ancak kısa vadede mümkün değildir ve mümkün olmayacaktır. spesifik operasyonel planlar “Bunlar sadece teorik olarak kalıyor. Bu, tek pazarın sorunlarının simgesi olan derin bir çelişkidir.” Kıta “yüksek hızlı demiryolu sistemini hızlı ve verimli bir şekilde geliştirdi”, ancak ulusal düzeyde bundan fazlası değil. “Avrupa'nın üç ana başkentini (Brüksel, Strazburg ve Lüksemburg) birbirine bağlamayı bile başaramadık” diye eleştiriyor.
AB kalıyor başıboş Tasarruflar inanılmaz bir hızla Atlantik'in diğer yakasına gidiyor (yılda 300.000 milyona kadar) ve şirketlerimizi satın almak için geri dönüyor. Asya'ya gidiyor ve altyapıyı kontrol etmek için geri geliyor. Kıtadaki herkes bunu biliyor ama hiçbir tepki yok. Tek pazar sadece teknik bir faktör olamaz, kararların alındığı masada yer almak isteyen bir Avrupa için jeopolitik bir katalizör olmalıdır. Bu fikirler ve bu sözler, Avrupa hükümetleri tarafından eski İtalya Başbakanı Enrico Letta'ya sipariş edilen ve bu perşembe günü liderler tarafından Avrupa Konseyi'nde sunulacak ve tartışılacak olan, uzun zamandır beklenen Letta Raporu'nun merkezinde yer alıyor.
Taslağına bu gazetenin erişebildiği belge ne ilk ne de son olacak ancak temel bir mesaj taşıyor: “Bu daha büyük dünya için, güçlü bir siyasi kararlılığa ihtiyacımız var. yeni bir çerçeve Dinamik ve etkili bir Avrupa sanayi politikasını desteklerken aynı zamanda temel özgürlükleri de koruyabilmelidir. Bu iddialı hedeflere ulaşmak için hıza, ölçeğe ve her şeyden önce yeterli finansal kaynaklara ihtiyacımız var” diyor Letta. Daha fazla ve daha büyük şirketler, daha az idari yük, daha az gereksiz bürokrasi, vergi orantılılığı, daha fazla finansman, daha fazla entegrasyon, uyumlaştırma, daha fazla ara bağlantı, gerçek bir sermaye piyasası ve parçalanma ile düzenleyici, mali ve bölgesel asimetrilerin sona ermesi.
“Komisyon, kurumsal vergilendirme ve bürokrasinin basitleştirilmesi ve azaltılması alanında önemli ilerleme kaydetti. Tarafından sunulan teklifler Başkan von der Leyen Gelecek yıllarda mutlak bir öncelik olarak takip edilmesi gereken önemli bir taahhüdü temsil ediyorlar. Pusula yeni tek pazar özellikle düzenleyici çerçeve bağlamında orantılılık ve yetki devrinin hayati önemini vurgulamalıdır” diyor.
TEMEL SİYASİ DÜŞÜR
14 yıl önce Mario Monti Reformist fikirlerini “tek pazar için yeni bir strateji. Avrupa ekonomisine ve topluluğuna hizmet etmek” başlıklı bir raporda sundu ve Temmuz ayında olması bekleniyor Mari Draghi aynısını başka biriyle yapın. Bu nedenle Letta'nın 65 şehri ziyaret edip 400 toplantıya liderlik etmesinin ardından asıl hedefi, tartışmanın görmezden gelinmesini önlemek için bir “an”, bir dürtü yaratmak. Devletler, kriz zamanlarında bile, özellikle derin iseler, değişime, dönüşüme her zaman isteksizdirler. Ama hastalık çok açık, teşhis yazılı, tarifler derinlik, siyasi irade ve cesaret içeriyor. çok geç olmadan.
Durdurulmazsa nihai uzunluğu 100 sayfayı geçebilecek olan raporun siyasi girişi büyük sorunu özetliyor: “AB, küçülen ve yaşlanan bir nüfusla karşı karşıya. Diğer bölgelerde görülen büyümenin aksine, AB'nin doğum oranı Avrupa Birliği içinde endişe verici derecede azalıyor (…). Üstelik Asya ekonomileri dikkate alınmaksızın bile Tek Pazar ABD pazarının gerisinde kalıyor. 1993 yılında iki ekonomik alan karşılaştırılabilir büyüklükteydi. Ancak bu sırada Kişi başına GSYİH ABD'de 1993 ile 2022 arasında neredeyse %60 arttı, Avrupa'da ise artış %30'dan azdı” diye yakınıyor belgede.
Biçim ve özde bir sarsıntıya ihtiyaç var. Tek Pazar tasarlandığında, “işletmeleri ve düzenlemeleri ulusal sınırların ötesine geçemeyecek kadar stratejik olduğu düşünülen” üç sektör entegrasyon sürecinin dışında bırakıldı: finans, elektronik iletişim ve enerji“, diye sitem ediyor Letta. Daha sonra bu alanlar üzerinde iç kontrole öncelik vermenin stratejik çıkarlara daha iyi hizmet edeceğini düşündüler, ancak “başlangıçta ulusal endüstrileri korumak için tasarlanan ulusal pazarlar, artık küresel rekabetin ve stratejik rekabetin hakim olduğu sektörlerde büyüme ve yenilik üzerinde büyük bir fren teşkil ediyor.” değerlendirmeler Avrupa düzeyine hızlı bir geçişi gerektirmektedir. Tek Pazarın asıl çerçevesi içinde bile bir revizyona ihtiyacı var: özellikle AB içindeki hizmetlerin sağlanmasında sorunlarla karşılaşılmaya devam ediliyor engeller Raporda, Tek Pazarın tüm potansiyelini ortaya çıkarmak için bu sorunun ele alınması ve ortadan kaldırılması gerektiği belirtiliyor.
DEVLET YARDIMI İKİLEMİ
Hedeflerinde fazla ileri gidemeyeceğini bilen eski İtalya başbakanı böyle bir tavsiyede bulunamaz. Eurobondlar ya da daha fazla ortak borç, çünkü bu en tutumlu ülkelerin kapanmasına neden olur, adımlarınızı ölçün. Ancak mali gücü fazla olan ve mali gücü az olan ortaklar arasındaki farkların belirginleştiği ve risklerin arttığı göz ardı edilemez. parçalanma piyasayı tehdit ediyor. Başka bir deyişle: devlet yardımı pandemi ve sonrasındaki krizler sırasında yararlı oldu, ancak Almanya ile zenginler ve geri kalanlar arasında acımasız dengesizlikler yarattı. “Bu ikilemin üstesinden gelmenin bir yolu, ulusal düzeyde devlet yardımının daha katı bir şekilde uygulanması ile AB düzeyinde mali desteğin kademeli olarak genişletilmesi arasında bir denge kurmak olabilir. Özellikle, Üye Devletlerin fon tahsis etmesini gerektiren bir devlet yardımı katkı mekanizması hayal edebiliriz. Pan-Avrupa girişimlerini ve yatırımlarını finanse etmek için ulusal finansmanlarının bir kısmı”, bu hafta tartışılacak belgede öneriliyor.
Letta, metninde, bu belgenin hazırlanmasında oldukça aktif olan İspanyol CEOE gibi, iç pazarın derinleştirilmesinin rekabet edebilirlik veya rekabet hakkında konuşmak için gerekli olduğunu savunan ticari kuruluşların birçok şikayet ve önerisine yer veriyor. stratejik özerklik açık. Bu sadece kalıcı engellerin ortadan kaldırılmasıyla ilgili değil, aynı zamanda şirketlerin (özellikle KOBİ'lerin) tek pazardan tam olarak yararlanmasına izin vermeyen caydırıcı önlemlerden kaçınmakla da ilgilidir. Ve uygulamayı geliştirmek için, çünkü kağıt üzerindeki kurallar bir şeydir, şirketler ve vatandaşlar için günlük kurallar ise başka bir şeydir. Direktiflerin iç hukuka aktarılmaması nedeniyle ihlallerde ön sıralarda yer alan İspanya da buna harika bir örnek.
Bu nedenle, örneğin muazzam bir basitleştirmeye ek olarak, şirketlere “bir Avrupa Ticaret Kanunu” olarak bilinen şeyi sağlayacak bir Avrupa Ticaret Kanunu'nu savunuyor. 28 numaralı rejim Tek Pazar içerisinde faaliyet göstermek”, “27 ulusal düzenlemenin mevcut karmaşasını doğrudan ele alacak ve bunların üstesinden gelecek, Tek Pazar'ın tüm potansiyelini ortaya çıkarmak için önemli bir araç görevi görecek” serbest dolaşım AB içinde. “Elbette, eğer bu sorunlar çözülmezse, sanayisizleşme riski kıta gerçek bir tehdit haline geliyor. Mevcut küresel bağlamda Avrupa, üretim lideri rolünü başkalarına bırakamaz ve bırakmamalıdır. Yüzyılın başında ve takip eden on yılın büyük bölümünde değişimin uygulanabilir ve hatta faydalı bir seçenek olduğu düşünülüyordu. Ancak artık durumun böyle olmadığı açıkça görülüyor” diye uyarıyor Letta.
Yeni Tek Pazarın ana hedeflerinden biri, Avrupa'nın endüstriyel kapasitesini yeşil ve dijital geçiş hedefleriyle uyumlu hale getirmek olmalıdır. Bu çabada Tek Pazarın temel bir rol oynayabileceğini ve oynaması gerektiğini ileri sürüyor. “İlk öncelik şu olmalı özel sermayeyi harekete geçirmekAB'nin en geride olduğu alan olduğundan, daha kapsayıcı ve verimli bir mali çerçevenin temellerini atan çok önemli bir adımdır. Avrupa Birliği, ağırlıklı olarak nakit ve mevduat olmak üzere 33 trilyon Euro'luk şaşırtıcı bir özel tasarrufa ev sahipliği yapıyor. Ancak bu zenginlik AB'nin stratejik ihtiyaçlarını karşılamak için tam anlamıyla kullanılamıyor. Endişe verici bir eğilim yıllık sapmanın yaklaşık 300.000 milyon euro Mali piyasalarımızın parçalanması nedeniyle Avrupalı ailelerin yurtdışındaki AB piyasalarındaki tasarrufları, özellikle de ABD ekonomisine aktarılıyor” diye aşağıda detaylandırıyor.
TASARRUF VE YATIRIM BİRLİĞİ
Bu olgu, AB'nin ekonomik varlıklarının kullanımındaki verimsizliği vurgulamaktadır. Bu bağlamda Rapor önemli bir dönüşüm çağrısında bulunuyor: Henüz tamamlanmamış olan Sermaye Piyasası Birliği'nden geliştirilen Tasarruf ve Yatırım Birliği'nin oluşturulması. “Tasarruf ve Yatırım Birliği, finansal hizmetleri Tek Pazar'a tam olarak entegre ederek, yalnızca Avrupa'nın özel tasarruflarını AB içinde korumayı değil, aynı zamanda yurt dışından ek kaynaklar çekmeyi de hedefliyor” diye söz veriyor.
Letta, Tek Pazar'ın derin sınırlamalarını ve çelişkilerini göstermek için demiryolu örneğini kullanıyor: neredeyse hızlı trenle seyahat etmek imkansız Paris-Brüksel-Amsterdam ekseni hariç Avrupa başkentleri arasında. Bizimki gibi küçük ve yoğun nüfuslu, aynı zamanda çevresel sürdürülebilirliği de tercih etmiş bir kıtada trenle seyahat etmenin mümkün olması doğaldır ancak kısa vadede mümkün değildir ve mümkün olmayacaktır. spesifik operasyonel planlar “Bunlar sadece teorik olarak kalıyor. Bu, tek pazarın sorunlarının simgesi olan derin bir çelişkidir.” Kıta “yüksek hızlı demiryolu sistemini hızlı ve verimli bir şekilde geliştirdi”, ancak ulusal düzeyde bundan fazlası değil. “Avrupa'nın üç ana başkentini (Brüksel, Strazburg ve Lüksemburg) birbirine bağlamayı bile başaramadık” diye eleştiriyor.