NecromanceR
New member
Veranda Pablo Lopez (Fuengirola, 1984) şarkının videosunun anlattığı kadar karanlık değil. Geniş, aydınlık ve rahattır. Sanatçı, son şarkı sözlerinden birinde söylendiği gibi, “anestezisiz” bir Nisan ayının güneşli bir sabahında EL MUNDO'yu tam orada karşılıyor. Sanki kimin evinden geldiğimizi bilmiyormuşuz gibi gülümsüyor ve başını öne eğerek kendini tanıtıyor.
Malagueo'nun katılımının üzerinden 15 yıldan fazla zaman geçti Zafer Operasyonu, bu hala açık televizyonda yayınlanıyorken. O zamandan beri, Pablo López'in hayatı birçok döngüden oluşan bir inişli çıkışlı ve tepelerden çok yokuşlarla başlayan bir başlangıçtı. Uzatmada popüler oylarla ikinci sırada yer almasına rağmen -David Bisbal ve Manuel Carrasco ondan önce aynı pozisyondaydı-, Risto Mejide López'in “barlarda, otellerde ve yolcu gemilerinde piyanist” olarak kalmaya mahkum olduğunu öngördü. Zaman onunla çelişecek ve bir özür çıkaracaktır: 10 yıllık kariyer, dört albüm gibi programlara çok sayıda katılım Ses Onu mevcut sahnede en çok övülen İspanyol müzisyenlerden biri haline getirdiler.
“Yeni çıkan sanatçılara OT AkademisiÇünkü sahneye çıkan ve duyguları aktarmaya çalışan herkes artık sadece bir kişi değil. zafer, ancak tepeden tırnağa bir sanatçı onlara açık olmalarını, yabancı bir dünyaya girmediklerini ve başarının birbirlerinin söylediklerine değil, yalnızca kendilerine bağlı olduğunu söylerdi” diyor López. ” Bazıları kavga etmek zorunda kalabilir bir sözleşme imzalamak için biraz daha fazla, ancak hiç film yapmamak ve etrafınızı kiminle çevrelediğinizi bilmek daha iyidir. Bunu bir süre önce öğrenmem gerekiyordu.”
Tavsiye vermenin kendisi için çok zor olduğunu itiraf ediyor. Ama bugünün Paul ona ne verebilirdi? Tiyatroları ve konser salonlarını dolduruyor, o barlarda, otellerde ve yolcu gemilerinde çalan genç adama mı? “Lojistik ayrıntılar konusunda bu kadar endişelenmediğini, kendini korkuya kaptırarak bir dakika bile harcamadığını. Ve her şeyden önce bundan keyif aldığını, çünkü hiçbir şey almak zorunda olmadığımızı” bu hayatta bahşedilmiştir” diye devam ediyor.
Ve bunu hafife almadığı için sadece yaşıyor. Acele etmeden, baskı yapmadan, karşınızdakini kıskanmadan. Prefabrik şarkıların ve sektörün tuhaf pazarlama stratejilerinin girdabına düşmelerine izin vermeden. Malagueo'lar için müziği kendi hızlarında yayınlamalarına izin verilmesi pratikte bir ayrıcalıktır. “Geçen gün günde beş bin şarkının düzenlendiğine dair bir haber duydum. Tüm bu yapay zeka ile her şey bir düğmeye basmak kadar kolay gibi görünüyor ve bir bakın, üç dakikalık bir şarkınız var ve sesi neredeyse diğeriyle aynı. Tüm bu dinamiğin biraz dışındayım çünkü, Eğer bir gün treni kaçırmaktan korkarsam, size söz veriyorum şu anda trenim yok.” diyor omuzlarını silkerek. “Hâlâ süpermarkete gidiyorum ve faturalarımı ödeyebiliyorum ve hepsinden önemlisi her gün çalmakta kendimi çok rahat hissediyorum ve eğer bir şarkı bundan her hafta değil dört ayda bir çıkarsa öyle olsun. “Her şeyi yavaş yavaş, ruhla ve sevgiyle yapmayı seviyorum çünkü ailem ve izleyicilerim beni böyle yetiştirdi.”
Şimdiye kadar tahmin edebileceğiniz gibi Pablo López Şimdilik albüm çıkarmayı düşünmüyor.. Albümü çıkalı üç yıl oldu Tek boynuzlu at, zaten salgının sancıları içinde. Umut dolu bir jestle ilkini başlattı Bekar Hayranlarının sabırsızlığına ve medyanın öfkesine rağmen hala güncel olmayan bir sonraki eserinin ne olacağına dair, YarıAralık 2022'de. O zamandan beri, aralıklı olduğu kadar yankı da yaparak geldiler, Tüm zamanların en büyük kucaklaşması, Nisan anestezisiz Ve Bakın nasıl dans ediyorlar. “Bu sonuncusunun çok özel bir anlamı var, kimsenin beklemediği sonucu olan bir hikaye. Bir gün anlatacağım” diyor gizemli bir tavırla.
“Kamuoyuna artık daha soyut temalar yapıyormuşum gibi görünebilir ama bence Hayatım hakkında hiç bu kadar net yazmamıştım, son aylarda etrafımda olup bitenler hakkında. Ona sadece adını ve soyadını vermiyorum” diyor.
Pablo López saf doğallıktır. Bize iki kedisinin uzanıp dudaklarını yaladığı, havuza şüpheyle baktığı bahçeyi gösteriyor; limon ağacı ve gül fidanı yetiştirmeyi planladığı meyve bahçesi ve piyanoya “çalarak” saatler geçirdiği ev kayıt stüdyosu. Bir ay önce 40 yaşına girdi ama hâlâ otuzlu yaşlarında. Ya da daha iyisi, çocuklukta. Olduğu çocuğu terk etmeyi reddediyor; Tutkulu olduğu şey hakkında konuşurken duyduğu coşkuyu ve ayrıca herhangi bir soruyu yanıtlamak zorunda kaldığında bakışlarını kaçırmasına engel olan o utangaçlığı onunla paylaşıyor.
“Bir çocuğa sarılmak var olan en güzel şeydir. İsrailli bir çocuğu ve Gazzeli bir çocuğu koyarsınız, sonunda kucaklaşırlar. Bu, bunun kesinlikle doğal, insana özgü, atadan kalma ve asli bir şey olduğunu gösterir.” . Peki Pablo López için tüm zamanların en büyük kucaklaşması ne olurdu? “Ucuz popülizm yapmak istemiyorum ama şu anda Putin ve Zelensky'ninki. Bu imkansız bir kucaklaşma, ancak elbette yapay zeka ile ikilinin sahilde mojito içerkenki görüntüsünü hızlıca elde edebilirsiniz.” diyor. İddia Sevişmenin en etkili silahı olarak sarılmak savaş değil: “Gerçekten sıçmamız ve bu kadar tartışmayı bırakmamız için sanki gök taşının düşmesi gerekiyormuş gibi.”
Müzisyen Tur şubat ayında başladı Sahnede on yılını anıyor, diskografisini İspanya'da geziyor ve sonbaharda Avrupa, Amerika Birleşik Devletleri ve Latin Amerika'yı geziyor. Valencia, Vigo, Valladolid, Granada, Gijn… tüm biletlerin tükendiği iki geceye ulaşana kadar Palau de la Musica 10 ve 11 Nisan'da Barselona'da. Haziran ortasında Madrid'de Lbeniz Tiyatrosu Evrensel Müzik Festivali kapsamında dört López konserine ev sahipliği yapacak. “10 yıl önce yazdığım bir şarkıyı söylüyorum ve beş dakika sonra da üç ay önce yazdığım bir şarkıyı söylüyorum. Bu çok çılgınca, sanki ikisi de birbirlerine meydan okuyor, birbirlerine gülüyorlar gibi görünüyor. Ama sanki öyle hissediyorum.” Onlardan eşit derecede keyif alıyorum.” “Onlara da aynı saygıyı duyuyorum ve halkın da aynı saygıyı duyduğunun farkındayım” diyor.
Tüm albümleri oluşturmak, tüm albümleri kaydetmek hadi verelim ve sonunda albümü oluşturan 12 veya 13 düzine arasından seçim yapmanın ona uymadığını itiraf ediyor. Bunu yapabilen sanatçılara hayranlık duyuyor ama işleyiş tarzı Bu çok farklı. Ekibi karışmaz ve yapmasına izin verir; dahiler yalnız bırakılmalıdır. “Çok kaygılıyım. Şarkıları kustuğum anda halkın onları dinlemesini istiyorum. Sürekli beste yapıyorum ama sadece gerçekten gurur duyduğum şarkılar çıkıyor, bazı çok embriyonik olanlar da kalıyor” yarım' veya 'dörtte üç'.” 'çünkü onları arkadaşlarıma gösteriyorum ve sonra Antonio'nun cesareti kırılıyor. [Orozco] ne dersiniz çoğu başarıdan ölüyor benim yüzümden ışığı göremeden”, re.
Birkaç ay önce ve teşekkürler Zafer Raphael'in söz yazarı olarak yaptığı çalışmalardan dolayı stüdyolarında kayıt yapma fırsatı buldu. manastır Yolu Londrada. 20 yıl önce López İngiltere'nin başkentinde yaşıyor ve sokaklarında şarkı söylüyordu. Eve dönerken, hayran olduğu Elton John, David Bowie ve Pink Floyd'un sihir gösterisi yaptığı sembolik mekanın önünden geçmek için dolambaçlı bir yoldan geçti. “Geçenlerde eski bir cep telefonumda meslektaşlarıma gönderdiğim, kötü kaydedilmiş bir video buldum ve orada kötü çocuk suratıyla şaka yaptım: 'Arkadaşlar, bunu gördünüz mü? Buradayım ama içim bok gibi. 'Bakın o bir peygamberdi ve bunu bilmiyordu' diyor gülerek.
Ancak Abbey Road'daki kayıtlarda törensel hiçbir şeyin olmadığını kabul ediyor: “Fark ettim ki Ben fanatizmin ve tapınakların üstündeyim. “Saat 7.50'de kahvaltımı bitirip heyecanlanmama izin verebilirim ama saat 8.00'de o muhteşem odanın her dakikasını değerlendirmek zorunda olduğunuzun farkındayım, tam bir beyin teridir sizi engelleyen. sıkılmak ve dolaşmak.”
Tüm bu hayallere ve başarılara rağmen Pablo López'i özellikle rahatsız eden bir şey var mı? “Şahsen ben birçok şeyden pişmanım. Beni gördüğünüz yerde ben, mazoşist sorumluluk duygusu. Bazen aşık olurum korkusuyla birini iyi tanımak istemedim çünkü zamanı olmadığını düşündüm.” Profesyonel alanda da yapmak istediğim şeyler var ama yapmıyorum havlu atmayacağım: “Hayır. Ben çok özellikler Moda olduklarını bilsem de anlam bulmam gerekiyor ama Stromae ile işbirliği yapmayı çok isterimBana barbar bir adam gibi görünüyor. Ve ayrıca Robert Iniesta, Extremoduro'dan. “Bu günlerde onu rüyamda gördüm.”
Malagueo'nun katılımının üzerinden 15 yıldan fazla zaman geçti Zafer Operasyonu, bu hala açık televizyonda yayınlanıyorken. O zamandan beri, Pablo López'in hayatı birçok döngüden oluşan bir inişli çıkışlı ve tepelerden çok yokuşlarla başlayan bir başlangıçtı. Uzatmada popüler oylarla ikinci sırada yer almasına rağmen -David Bisbal ve Manuel Carrasco ondan önce aynı pozisyondaydı-, Risto Mejide López'in “barlarda, otellerde ve yolcu gemilerinde piyanist” olarak kalmaya mahkum olduğunu öngördü. Zaman onunla çelişecek ve bir özür çıkaracaktır: 10 yıllık kariyer, dört albüm gibi programlara çok sayıda katılım Ses Onu mevcut sahnede en çok övülen İspanyol müzisyenlerden biri haline getirdiler.
“Yeni çıkan sanatçılara OT AkademisiÇünkü sahneye çıkan ve duyguları aktarmaya çalışan herkes artık sadece bir kişi değil. zafer, ancak tepeden tırnağa bir sanatçı onlara açık olmalarını, yabancı bir dünyaya girmediklerini ve başarının birbirlerinin söylediklerine değil, yalnızca kendilerine bağlı olduğunu söylerdi” diyor López. ” Bazıları kavga etmek zorunda kalabilir bir sözleşme imzalamak için biraz daha fazla, ancak hiç film yapmamak ve etrafınızı kiminle çevrelediğinizi bilmek daha iyidir. Bunu bir süre önce öğrenmem gerekiyordu.”
Tavsiye vermenin kendisi için çok zor olduğunu itiraf ediyor. Ama bugünün Paul ona ne verebilirdi? Tiyatroları ve konser salonlarını dolduruyor, o barlarda, otellerde ve yolcu gemilerinde çalan genç adama mı? “Lojistik ayrıntılar konusunda bu kadar endişelenmediğini, kendini korkuya kaptırarak bir dakika bile harcamadığını. Ve her şeyden önce bundan keyif aldığını, çünkü hiçbir şey almak zorunda olmadığımızı” bu hayatta bahşedilmiştir” diye devam ediyor.
Ve bunu hafife almadığı için sadece yaşıyor. Acele etmeden, baskı yapmadan, karşınızdakini kıskanmadan. Prefabrik şarkıların ve sektörün tuhaf pazarlama stratejilerinin girdabına düşmelerine izin vermeden. Malagueo'lar için müziği kendi hızlarında yayınlamalarına izin verilmesi pratikte bir ayrıcalıktır. “Geçen gün günde beş bin şarkının düzenlendiğine dair bir haber duydum. Tüm bu yapay zeka ile her şey bir düğmeye basmak kadar kolay gibi görünüyor ve bir bakın, üç dakikalık bir şarkınız var ve sesi neredeyse diğeriyle aynı. Tüm bu dinamiğin biraz dışındayım çünkü, Eğer bir gün treni kaçırmaktan korkarsam, size söz veriyorum şu anda trenim yok.” diyor omuzlarını silkerek. “Hâlâ süpermarkete gidiyorum ve faturalarımı ödeyebiliyorum ve hepsinden önemlisi her gün çalmakta kendimi çok rahat hissediyorum ve eğer bir şarkı bundan her hafta değil dört ayda bir çıkarsa öyle olsun. “Her şeyi yavaş yavaş, ruhla ve sevgiyle yapmayı seviyorum çünkü ailem ve izleyicilerim beni böyle yetiştirdi.”
Şimdiye kadar tahmin edebileceğiniz gibi Pablo López Şimdilik albüm çıkarmayı düşünmüyor.. Albümü çıkalı üç yıl oldu Tek boynuzlu at, zaten salgının sancıları içinde. Umut dolu bir jestle ilkini başlattı Bekar Hayranlarının sabırsızlığına ve medyanın öfkesine rağmen hala güncel olmayan bir sonraki eserinin ne olacağına dair, YarıAralık 2022'de. O zamandan beri, aralıklı olduğu kadar yankı da yaparak geldiler, Tüm zamanların en büyük kucaklaşması, Nisan anestezisiz Ve Bakın nasıl dans ediyorlar. “Bu sonuncusunun çok özel bir anlamı var, kimsenin beklemediği sonucu olan bir hikaye. Bir gün anlatacağım” diyor gizemli bir tavırla.
“Kamuoyuna artık daha soyut temalar yapıyormuşum gibi görünebilir ama bence Hayatım hakkında hiç bu kadar net yazmamıştım, son aylarda etrafımda olup bitenler hakkında. Ona sadece adını ve soyadını vermiyorum” diyor.
Pablo López saf doğallıktır. Bize iki kedisinin uzanıp dudaklarını yaladığı, havuza şüpheyle baktığı bahçeyi gösteriyor; limon ağacı ve gül fidanı yetiştirmeyi planladığı meyve bahçesi ve piyanoya “çalarak” saatler geçirdiği ev kayıt stüdyosu. Bir ay önce 40 yaşına girdi ama hâlâ otuzlu yaşlarında. Ya da daha iyisi, çocuklukta. Olduğu çocuğu terk etmeyi reddediyor; Tutkulu olduğu şey hakkında konuşurken duyduğu coşkuyu ve ayrıca herhangi bir soruyu yanıtlamak zorunda kaldığında bakışlarını kaçırmasına engel olan o utangaçlığı onunla paylaşıyor.
“Bir çocuğa sarılmak var olan en güzel şeydir. İsrailli bir çocuğu ve Gazzeli bir çocuğu koyarsınız, sonunda kucaklaşırlar. Bu, bunun kesinlikle doğal, insana özgü, atadan kalma ve asli bir şey olduğunu gösterir.” . Peki Pablo López için tüm zamanların en büyük kucaklaşması ne olurdu? “Ucuz popülizm yapmak istemiyorum ama şu anda Putin ve Zelensky'ninki. Bu imkansız bir kucaklaşma, ancak elbette yapay zeka ile ikilinin sahilde mojito içerkenki görüntüsünü hızlıca elde edebilirsiniz.” diyor. İddia Sevişmenin en etkili silahı olarak sarılmak savaş değil: “Gerçekten sıçmamız ve bu kadar tartışmayı bırakmamız için sanki gök taşının düşmesi gerekiyormuş gibi.”
Müzisyen Tur şubat ayında başladı Sahnede on yılını anıyor, diskografisini İspanya'da geziyor ve sonbaharda Avrupa, Amerika Birleşik Devletleri ve Latin Amerika'yı geziyor. Valencia, Vigo, Valladolid, Granada, Gijn… tüm biletlerin tükendiği iki geceye ulaşana kadar Palau de la Musica 10 ve 11 Nisan'da Barselona'da. Haziran ortasında Madrid'de Lbeniz Tiyatrosu Evrensel Müzik Festivali kapsamında dört López konserine ev sahipliği yapacak. “10 yıl önce yazdığım bir şarkıyı söylüyorum ve beş dakika sonra da üç ay önce yazdığım bir şarkıyı söylüyorum. Bu çok çılgınca, sanki ikisi de birbirlerine meydan okuyor, birbirlerine gülüyorlar gibi görünüyor. Ama sanki öyle hissediyorum.” Onlardan eşit derecede keyif alıyorum.” “Onlara da aynı saygıyı duyuyorum ve halkın da aynı saygıyı duyduğunun farkındayım” diyor.
Tüm albümleri oluşturmak, tüm albümleri kaydetmek hadi verelim ve sonunda albümü oluşturan 12 veya 13 düzine arasından seçim yapmanın ona uymadığını itiraf ediyor. Bunu yapabilen sanatçılara hayranlık duyuyor ama işleyiş tarzı Bu çok farklı. Ekibi karışmaz ve yapmasına izin verir; dahiler yalnız bırakılmalıdır. “Çok kaygılıyım. Şarkıları kustuğum anda halkın onları dinlemesini istiyorum. Sürekli beste yapıyorum ama sadece gerçekten gurur duyduğum şarkılar çıkıyor, bazı çok embriyonik olanlar da kalıyor” yarım' veya 'dörtte üç'.” 'çünkü onları arkadaşlarıma gösteriyorum ve sonra Antonio'nun cesareti kırılıyor. [Orozco] ne dersiniz çoğu başarıdan ölüyor benim yüzümden ışığı göremeden”, re.
Birkaç ay önce ve teşekkürler Zafer Raphael'in söz yazarı olarak yaptığı çalışmalardan dolayı stüdyolarında kayıt yapma fırsatı buldu. manastır Yolu Londrada. 20 yıl önce López İngiltere'nin başkentinde yaşıyor ve sokaklarında şarkı söylüyordu. Eve dönerken, hayran olduğu Elton John, David Bowie ve Pink Floyd'un sihir gösterisi yaptığı sembolik mekanın önünden geçmek için dolambaçlı bir yoldan geçti. “Geçenlerde eski bir cep telefonumda meslektaşlarıma gönderdiğim, kötü kaydedilmiş bir video buldum ve orada kötü çocuk suratıyla şaka yaptım: 'Arkadaşlar, bunu gördünüz mü? Buradayım ama içim bok gibi. 'Bakın o bir peygamberdi ve bunu bilmiyordu' diyor gülerek.
Ancak Abbey Road'daki kayıtlarda törensel hiçbir şeyin olmadığını kabul ediyor: “Fark ettim ki Ben fanatizmin ve tapınakların üstündeyim. “Saat 7.50'de kahvaltımı bitirip heyecanlanmama izin verebilirim ama saat 8.00'de o muhteşem odanın her dakikasını değerlendirmek zorunda olduğunuzun farkındayım, tam bir beyin teridir sizi engelleyen. sıkılmak ve dolaşmak.”
Tüm bu hayallere ve başarılara rağmen Pablo López'i özellikle rahatsız eden bir şey var mı? “Şahsen ben birçok şeyden pişmanım. Beni gördüğünüz yerde ben, mazoşist sorumluluk duygusu. Bazen aşık olurum korkusuyla birini iyi tanımak istemedim çünkü zamanı olmadığını düşündüm.” Profesyonel alanda da yapmak istediğim şeyler var ama yapmıyorum havlu atmayacağım: “Hayır. Ben çok özellikler Moda olduklarını bilsem de anlam bulmam gerekiyor ama Stromae ile işbirliği yapmayı çok isterimBana barbar bir adam gibi görünüyor. Ve ayrıca Robert Iniesta, Extremoduro'dan. “Bu günlerde onu rüyamda gördüm.”